The biofuel Ia adalah bahan api yang diperoleh daripada biojisim tumbuhan atau haiwan. Bahan api ini dipromosikan sebagai penyelesaian tenaga yang lebih mampan berbanding bahan api fosil tradisional. Mereka diklasifikasikan kepada tiga generasi mengikut asal usul mereka, walaupun terdapat juga perbincangan tentang generasi keempat yang berada dalam fasa pembangunan.
Biofuel generasi pertama
The biofuel generasi pertama Mereka adalah yang pertama dibangunkan dan dihasilkan daripada tanaman makanan. Ini terutamanya termasuk jagung, tebu, kacang soya, dan tanaman pertanian lain yang juga digunakan untuk kegunaan manusia atau haiwan. Biofuel yang paling biasa ini ialah bioetanol dan biodiesel.
Amerika Syarikat dan Brazil adalah pengeluar utama biofuel jenis ini. Mereka terutamanya menggunakan jagung dan tebu untuk membuat bioetanol, manakala Eropah cenderung kepada penggunaan tanaman seperti gandum dan bit. Generasi biofuel ini menimbulkan kebimbangan disebabkan oleh guna tanah pertanian ditakdirkan untuk pengeluaran makanan, yang boleh menjana ketidakamanan makanan dan menjejaskan harga komoditi.
Dalam kes bioetanol, tiada perbezaan kimia yang ketara dalam produk akhir yang diperoleh daripada kedua-dua tanaman makanan dan jenis bahan mentah yang lain. Walau bagaimanapun, penghasilan bioetanol generasi pertama adalah lebih menjimatkan kerana ia dihasilkan daripada sumber yang sedia ada, seperti jagung dan tebu.
Biodiesel Generasi pertama dihasilkan terutamanya daripada minyak sayuran (seperti kacang soya atau minyak sawit) atau lemak haiwan. Proses yang paling biasa ialah transesterifikasi, yang menukarkan trigliserida kepada biodiesel dengan mengekstrak gliserin.
Malangnya, dalam jangka panjang, biofuel jenis ini tidak dianggap sebagai penyelesaian yang mampan atas beberapa sebab. Penggunaan intensif tanah pertanian untuk tanaman tenaga boleh menjana masalah alam sekitar yang teruk, seperti penebangan hutan atau penipisan nutrien tanah. Sebaliknya, perubahan iklim menjejaskan hasil tanaman, menjadikan kelestarian biofuel jenis ini secara besar-besaran sukar.
Biofuel generasi kedua
The biofuel generasi kedua Mereka berusaha untuk mengatasi batasan alam sekitar dan sosial biofuel generasi pertama. Mereka dihasilkan daripada sisa organik atau bahan bukan makanan, seperti sisa tanaman, sisa hutan atau minyak yang sudah digunakan. Biofuel ini membantu mengurangkan tekanan ke atas tanah pertanian dan membolehkan penggunaan sisa yang jika tidak dianggap tidak berguna.
Biodiesel dalam kategori ini boleh diperolehi daripada minyak kitar semula, seperti minyak masak terpakai, menjadikan biofuel jenis ini lebih mampan. Tambahan pula, pengeluaran biogas, seperti metana, boleh dibuat melalui pencernaan anaerobik sisa organik.
Biofuel generasi ketiga
The biofuel generasi ketiga Mereka diperoleh terutamanya daripada alga, yang mampu menghasilkan kuantiti lipid yang banyak -lebih daripada 50% daripada beratnya-. Lipid ini boleh diubah menjadi biodiesel melalui proses yang serupa dengan yang digunakan dengan minyak sayuran. Walaupun belum dihasilkan secara besar-besaran, biofuel alga merupakan pilihan yang menjanjikan kerana kecekapan pengeluarannya yang tinggi dan kesan yang rendah terhadap penggunaan tanah pertanian.
Alga boleh tumbuh di tanah yang tidak sesuai untuk pertanian dan tidak bersaing dengan tanaman makanan. Pada masa hadapan, biofuel jenis ini dijangka memainkan peranan penting dalam peralihan tenaga ke arah sumber yang lebih bersih dan lebih mampan.
Kepentingan dan cabaran masa depan
Walaupun biofuel menawarkan alternatif kepada bahan api fosil, adalah penting untuk mempertimbangkan kesan jangka panjang pengeluaran dan penggunaannya. Biofuel generasi pertama, khususnya, masih mewakili dilema antara memastikan keselamatan makanan dan memenuhi permintaan tenaga global.
PBB telah menyatakan kebimbangan mengenai kesan biobahan api generasi pertama ke atas diet dunia, mengesyorkan negara memberi tumpuan kepada pembangunan biobahan api termaju. Dengan kemajuan teknologi, biofuel generasi kedua dan ketiga dijangka menjadi pilihan utama untuk memastikan pengeluaran tenaga yang mampan dan cekap.
Walau bagaimanapun, perubahan iklim adalah satu lagi pembolehubah penting dalam persamaan ini. Kemarau, penggurunan dan kejadian iklim ekstrem lain menjejaskan pengeluaran pertanian global, jadi memaksa penanaman intensif untuk pengeluaran biofuel generasi pertama boleh memburukkan lagi masalah alam sekitar yang sedia ada.
Ringkasnya, biofuel mesti menjadi sebahagian daripada peralihan tenaga yang lebih luas yang merangkumi bentuk tenaga boleh diperbaharui lain seperti solar atau angin. Penyelesaian muktamad terletak pada mencari keseimbangan antara pengeluaran tenaga dan perlindungan sumber semula jadi dan makanan. Apabila teknologi terus maju, biofuel generasi kedua dan ketiga menawarkan janji masa depan tenaga yang lebih mampan.