Untuk beberapa tahun sekarang, a penunjuk kemampanan antarabangsa yang sudah pasti anda dengar: jejak ekologi. Dalam konteks di mana cabaran alam sekitar semakin meningkat, mengukur jejak ini menjadi penting untuk mereka bentuk dasar baharu yang memihak kepada alam sekitar dan kesejahteraan sosial.
Secara tradisinya, KDNK (Keluaran Dalam Negara Kasar) digunakan sebagai penunjuk ekonomi global, tetapi ia tidak menggambarkan kesan alam sekitar. Oleh itu, jejak ekologi Ia muncul sebagai metrik pelengkap yang menyepadukan set kesan yang ada pada komuniti manusia terhadap persekitaran mereka. Melalui pengiraannya, adalah mungkin untuk menilai kedua-dua penggunaan sumber asli dan penjanaan sisa, yang membolehkan dasar yang lebih seimbang dan realistik dibangunkan.
Apakah jejak ekologi?
Konsep ini ditakrifkan sebagai:
Jumlah kawasan permukaan yang produktif secara ekologi yang diperlukan untuk menghasilkan sumber yang digunakan oleh purata individu dalam komuniti dan untuk menyerap sisa yang dijana oleh individu tersebut, tanpa mengira lokasi permukaan ini.
Iaitu, jejak ekologi menunjukkan berapa banyak ruang produktif biologi yang kita perlukan untuk mengekalkan gaya hidup kita. Melalui pengukuran, kita boleh mengenal pasti tahap kemampanan populasi berhubung dengan sumber terhad planet ini.
Kajian mengenai jejak ekologi
Pengiraan jejak ekologi mengambil kira beberapa faktor penting dalam proses pengeluaran dan penggunaan. Untuk mengiranya, adalah penting untuk mengenali bahawa:
- Untuk sebarang jenis barangan atau perkhidmatan, aliran bahan dan tenaga.
- Anda perlu mempunyai sistem ekologi yang menyerap sisa yang dihasilkan.
- Pengeluaran barangan biasanya menduduki wilayah yang dimaksudkan untuk sistem ekologi yang produktif, mengurangkannya.
Pengiraan ini mengintegrasikan pelbagai kesan alam sekitar, tetapi tidak boleh salah. Terdapat aspek tertentu (terutamanya kualitatif) seperti pencemaran tanah, air dan udara, yang tidak selalu diambil kira, kecuali pelepasan CO2.
Kesan alam sekitar yang tidak dikira
Sebagai contoh, aspek seperti kehilangan biodiversiti, hakisan, degradasi landskap atau penggunaan air (kecuali dalam infrastruktur hidraulik) biasanya tidak dimasukkan ke dalam pengiraan jejak. Tambahan pula, adalah diandaikan bahawa amalan pertanian, penternakan dan perhutanan adalah mampan, yang mungkin tidak berlaku di semua wilayah.
Oleh itu, hasil jejak ekologi cenderung lebih konservatif, memilih pilihan yang paling berhemat sejauh pengiraan berkenaan.
Biokapasiti: sumber pelengkap
Istilah pelengkap kepada jejak ekologi ialah biokapasiti, yang merujuk kepada jumlah permukaan produktif biologi yang tersedia. Ia termasuk tanaman, padang rumput, hutan dan kawasan marin yang produktif.
Perbezaan antara jejak ekologi dan biokapasiti dikenali sebagai defisit ekologi, iaitu sumber yang diminta tolak yang ada. Jika sesebuah komuniti mengalami defisit ekologi, ini bermakna ia menggunakan lebih banyak daripada persekitarannya boleh menyokong dalam jangka panjang.
Sebagai contoh, biokapasiti global dianggarkan pada 1,8 hektar bagi setiap penduduk, yang menunjukkan jumlah sumber produktif yang boleh ditawarkan oleh planet ini bagi setiap orang. Tetapi di negara seperti Amerika Syarikat, jejak ekologi melebihi angka ini, mencapai 9.6 hektar, yang bermaksud bahawa jika semua orang di dunia hidup seperti mereka di Amerika Syarikat, kita memerlukan lebih daripada 9 planet Bumi.
Bagaimana untuk mengira jejak ekologi anda
Untuk mendapatkan anggaran yang tepat bagi jejak ekologi, adalah perlu untuk memahami semua penggunaan yang berkaitan dengan aktiviti asas (makanan, tenaga, hasil hutan, pendudukan tanah) dan menterjemahkannya ke permukaan yang produktif.
Fasa-fasa proses pengiraan
Pengiraan dilakukan dalam dua langkah:
- Akaun untuk penggunaan: Penggunaan sebenar atau anggaran dikira menggunakan formula: Penggunaan = Pengeluaran + Import - Eksport.
- Mengubah penggunaan kepada permukaan yang produktif: Dengan nilai hasil dan produktiviti keseluruhan, dianggarkan berapa hektar yang diperlukan.
Hasil pengiraan ini dinyatakan dalam hektar global (hag), metrik yang membolehkan anda membandingkan wilayah dan melaraskan parameter global.
Penggunaan tenaga
Apabila bercakap mengenai penggunaan tenaga, jejak ekologi biasanya mengukur kawasan yang diperlukan untuk menyerap pelepasan CO2 yang dihasilkan. Pengiraan adalah berdasarkan membahagikan jumlah penggunaan tenaga dengan kapasiti hutan untuk menetapkan CO2.
Pengiraan jejak ekologi peribadi
Pada masa kini terdapat beberapa alat dalam talian yang membolehkan anda mengira jejak ekologi anda dengan cepat. Kalkulator ini menilai tabiat penggunaan dalam tenaga, air, pengangkutan, bahan buangan dan bahan.
Dengan melengkapkan satu siri soalan mudah, anda boleh mendapatkan idea yang jelas tentang berapa ekar yang anda perlukan untuk menyokong gaya hidup anda. Salah satu pilihan yang paling terkenal ialah kalkulator MyFootprint ini, yang membantu anda membandingkan tapak kaki anda dengan tapak kaki orang lain dan mencadangkan cara mengurangkannya.
Meneutralkan jejak ekologi kita
Sebaik sahaja kita mengetahui kesan jejak kita, langkah-langkah dicadangkan untuk mengurangkannya. Mengurangkan jejak ekologi di peringkat global melibatkan perubahan ketara pada tahap peribadi, seperti mengamalkan tabiat yang lebih mampan.
Beberapa langkah ini termasuk:
- Gunakan pengangkutan awam atau pengangkutan kurang mencemarkan.
- Kitar semula secara aktif dan kurangkan penggunaan plastik.
- Gunakan mentol lampu penggunaan rendah dan peralatan yang cekap.
Peralihan ke arah tabiat yang lebih mampan adalah kunci untuk mengurangkan kesan alam sekitar kita. Setiap perubahan kecil, daripada penebat rumah kepada penggunaan air yang cekap, boleh memberi kesan ketara pada keseluruhan jejak ekologi.