Hari ini biofuel digunakan untuk aktiviti ekonomi tertentu. Yang paling banyak digunakan adalah etanol dan biodiesel. Difahamkan bahawa gas karbon dioksida yang dikeluarkan oleh biofuel adalah seimbang sepenuhnya dengan penyerapan CO2 yang berlaku dengan fotosintesis tumbuhan.
Tetapi nampaknya ini tidak sepenuhnya berlaku. Menurut kajian Institut Tenaga Universiti Michigan yang diketuai oleh John DeCicco, jumlah haba yang ditahan oleh CO2 yang dipancarkan oleh pembakaran biofuel tidak seimbang dengan jumlah CO2 yang diserap oleh tumbuhan semasa proses fotosintesis semasa menanam tanaman.
Kajian ini dilakukan berdasarkan data dari Jabatan Pertanian Amerika Syarikat. Tempoh telah dianalisis di mana pengeluaran biofuel meningkat, dan penyerapan pelepasan karbon dioksida oleh tanaman hanya mengimbangi 37% daripada jumlah pelepasan CO2 yang dikeluarkan dengan membakar biofuel.
Hasil kajian Michigan dengan jelas berpendapat bahawa Penggunaan biofuel terus meningkatkan jumlah CO2 yang dipancarkan ke atmosfera dan ia tidak berkurangan seperti yang disangkakan. Walaupun sumber pelepasan CO2 berasal dari biofuel seperti etanol atau biodiesel, pelepasan bersih ke atmosfera adalah lebih besar daripada yang diserap oleh tumbuhan dalam tanaman, yang membayangkan bahawa ia terus menyumbang kepada kesan pemanasan global.
Apakah biofuel?
Biofuel ialah bahan api yang diperoleh daripada biojisim, iaitu bahan organik. Terdapat beberapa generasi biofuel, tetapi yang paling terkenal dan digunakan pada masa ini ialah etanol dan biodiesel, yang semakin relevan dalam sektor seperti pengangkutan.
Etanol dihasilkan daripada penapaian tanaman seperti jagung dan tebu, manakala biodiesel diperoleh daripada minyak sayuran, seperti kelapa sawit, kacang soya atau minyak masak kitar semula. Ciri utamanya ialah, secara teori, ia sepatutnya mempunyai kesan yang lebih rendah terhadap pelepasan CO2, kerana, dalam kitaran hayat biofuel, tumbuhan menyerap CO2 semasa pertumbuhannya, menghasilkan keseimbangan neutral secara teori dari segi pelepasan.
Apakah kebimbangan mengenai kesan sebenar?
Walau bagaimanapun, beberapa kajian baru-baru ini telah mencabar andaian ini. Mengikut kerja John DeCicco, faedah alam sekitar biofuel berkurangan dengan ketara apabila pelepasan yang diperoleh daripada pengeluaran dan penggunaan terakhirnya dipertimbangkan.
'Ini adalah kajian pertama yang mengkaji dengan teliti karbon yang dikeluarkan di tanah tempat biofuel ditanam, dan bukannya membuat andaian mengenainya. "Apabila kita melihat apa yang sebenarnya berlaku di atas tanah, kita melihat bahawa tidak ada karbon yang cukup dikeluarkan dari atmosfera untuk mengimbangi apa yang keluar dari paip ekor, " kata DeCicco.
Daripada menjadi neutral karbon sepenuhnya, telah ditunjukkan bahawa pembakaran biofuel mengeluarkan lebih banyak gas rumah hijau daripada yang boleh ditangkap oleh tumbuhan semasa pertumbuhannya. Selain itu, faktor lain seperti penebangan hutan, penggunaan baja dan tenaga untuk memproses biofuel memainkan peranan penting dalam kesan alam sekitar keseluruhannya.
Pengeluaran dan penjanaan biofuel
Terdapat pelbagai jenis biofuel yang dikelompokkan kepada beberapa kategori. The biofuel generasi pertama ialah yang diperoleh daripada tanaman yang boleh dimakan, seperti jagung atau tebu, manakala biofuel generasi kedua Mereka menggunakan bahan mentah yang tidak boleh dimakan, seperti sisa agroindustri atau biojisim bukan makanan.
- Biobahan api generasi pertama, seperti bioalkohol (etanol dan metanol) dan biodiesel, telah menjadi pengganti utama bagi bahan api fosil.
- Walau bagaimanapun, penggunaannya telah menimbulkan kontroversi mengenai kemampanannya, sebahagiannya disebabkan oleh kenaikan harga produk pertanian dan penebangan hutan yang disebabkan oleh tanaman seperti sawit untuk menghasilkan biodiesel.
Pada skala global, biodiesel dan biofuel lain juga mempunyai kesan negatif terhadap penebangan hutan. Laporan daripada Pengangkutan dan Alam Sekitar telah mendedahkan bahawa biofuel yang diperoleh daripada minyak sawit dan kacang soya boleh mencemarkan sehingga 80% lebih daripada diesel tradisional apabila pelepasan yang disebabkan oleh penebangan hutan diambil kira.
Masalah penebangan hutan dan perubahan guna tanah
Salah satu masalah besar dengan biofuel ialah sejumlah besar tanah pertanian diperlukan untuk menghasilkannya. Ini telah membawa kepada fenomena yang dikenali sebagai perubahan guna tanah secara tidak langsung, yang terdiri daripada perluasan tanah pertanian di kawasan yang sebelum ini hutan atau hutan. Penukaran ini mempunyai kos alam sekitar yang tinggi, kerana kuantiti CO2 yang banyak disimpan dalam tumbuh-tumbuhan yang dibersihkan dan tanah dibebaskan.
Di Brazil, sebagai contoh, penebangan hutan berjuta-juta hektar hutan hujan Amazon untuk memberi ruang kepada tanaman kacang soya untuk pengeluaran biofuel telah didokumenkan. Jenis amalan ini bukan sahaja menjejaskan keseimbangan CO2, tetapi juga membahayakan biodiversiti dan ekosistem tempatan.
Pengeluaran intensif biofuel daripada tanaman seperti sawit telah menjana penebangan hutan secara besar-besaran di negara seperti Indonesia. Menurut Ecologistas en Acción, permintaan yang semakin meningkat untuk biofuel boleh menyebabkan penebangan hutan sehingga 7 juta hektar hutan, membebaskan 11 bilion tan CO500 ke atmosfera.
Alternatif lain kepada biofuel tradisional
Walaupun menghadapi cabaran, inovasi baharu berusaha untuk mengoptimumkan penggunaan biofuel mampan daripada generasi kedua atau bahkan generasi ketiga, yang menggunakan sisa industri atau alga, dengan itu meminimumkan kesan alam sekitar.
Contohnya termasuk minyak sayuran hidrotreated (HVO), yang boleh diperolehi daripada sisa minyak masak dan lemak haiwan, pilihan yang lebih mesra alam. Malah, di beberapa negara Eropah, syarikat tenaga besar mula menghasilkan HVO, menawarkan alternatif yang kurang mencemarkan kepada biodiesel tradisional.
Sebaliknya, terdapat penyelidikan baru yang meneroka penggunaan bakteria seperti Streptomyces untuk mencipta biofuel yang lebih cekap dan kurang mencemarkan melalui penggunaan molekul seperti «Jawsamycin«. Inovasi ini boleh merevolusikan cara biofuel dihasilkan pada masa hadapan.
Akhir sekali, bahan api sintetik seperti e-bahan api, yang menggabungkan hidrogen hijau dengan karbon dioksida yang ditangkap, mewujudkan kitaran karbon tertutup yang akan mengurangkan pelepasan gas rumah hijau bersih dengan ketara dalam sektor pengangkutan.
Pendek kata, biofuel masih jauh lagi untuk menjadi penyelesaian yang benar-benar ekologi. Memandangkan teknologi baharu semakin maju dan alternatif yang lebih mampan dicari, adalah penting untuk mengekalkan pendekatan kritikal dan mempertimbangkan semua implikasi alam sekitar daripada pengeluaran dan penggunaannya.