Protein haiwan Mereka memainkan peranan penting dalam diet kita dan, terutamanya, dalam penyelenggaraan dan pembangunan tisu otot. Walau bagaimanapun, pengeluaran dan penggunaannya yang semakin meningkat menjana perdebatan penting mengenai kemampanan dan kesan alam sekitar. Artikel ini membincangkan implikasi pemakanan dan ekologi pengambilan protein haiwan, dan mengapa perlu untuk mempertimbangkan semula pilihan makanan kita dalam konteks perubahan iklim.
Peranan protein dalam diet kita
Protein diperlukan untuk fungsi tubuh manusia. Selain itu, atlet, orang yang ingin menurunkan berat badan atau sekadar mengekalkan gaya hidup sihat, cenderung untuk meningkatkan pengambilan protein mereka. Walau bagaimanapun, sebahagian besar protein ini, terutamanya yang berasal dari haiwan, mempunyai kandungan yang tinggi kos alam sekitar.
Peningkatan penggunaan ini seiring dengan masalah demografi: dianggarkan menjelang 2050, dunia akan menjadi rumah kepada 9,6 bilion penduduk. Mengekalkan kadar pengeluaran protein haiwan untuk memenuhi permintaan ini tidak berdaya maju dari sudut ekologi. Pada masa ini, 70% tanah pertanian dan 40% bijirin ditakdirkan untuk pengeluaran ternakan.
Kesan alam sekitar pengeluaran protein haiwan
Salah satu kesan yang paling ketara daripada pengambilan protein yang berasal dari haiwan ialah kesan air. Menghasilkan satu kilo daging lembu, sebagai contoh, memerlukan sehingga 15.000 liter air, menurut laporan UNESCO. Penggunaan sumber secara besar-besaran ini menjadikan penternakan haiwan berskala besar tidak mampan. Keadaan ini lebih serius jika kita menganggap bahawa sebahagian besar daripada air itu ditujukan untuk tanaman yang memberi makan secara langsung kepada haiwan dan bukannya manusia.
Selain air, anda perlukan sumber yang bertenaga besar-besaran untuk menghasilkan daging. Sebagai contoh, untuk mendapatkan satu kilo daging lembu, sehingga 7 kilo bijirin mesti dimakan, yang mengakibatkan prestasi tenaga yang rendah. Dalam kitaran hayatnya, seekor lembu boleh memakan sehingga 1300 kg bijirin sebelum disembelih.
Dari sudut pandangan gas rumah hijau, penternakan intensif juga memainkan peranan yang penting. Haiwan ruminan, seperti lembu dan biri-biri, bertanggungjawab untuk membebaskan metana, gas rumah hijau 25 kali lebih kuat daripada karbon dioksida. Pelepasan ini memburukkan lagi krisis iklim, pada masa yang sama pengeluaran daging industri mewakili 56-58% daripada pelepasan global daripada sektor makanan.
Perbandingan dengan protein sayuran
Memandangkan panorama ini, peralihan ke arah diet berdasarkan protein sayuran. Protein tumbuhan bukan sahaja mempunyai kesan alam sekitar yang jauh lebih rendah, tetapi ia juga merupakan alternatif yang lebih mampan. Kajian terbaru, seperti Universiti Oxford pada 2018, menunjukkan bahawa peralihan ke arah produk berasaskan tumbuhan boleh mengurangkan kesan daging ke atas iklim sehingga 92%.
Sebagai contoh, penanaman guisantes o kacang untuk kegunaan manusia mempunyai jejak alam sekitar yang jauh lebih rendah daripada penternakan haiwan. Sayur-sayuran memerlukan kurang tanah dan air, dan mengeluarkan lebih sedikit gas rumah hijau untuk setiap gram protein yang mereka sediakan.
Tambahan pula, kajian dalam jurnal Sains/Ilmu membuat kesimpulan bahawa, dari segi pelepasan gas rumah hijau, produk tumbuhan mempunyai kesan sepuluh kali lebih rendah daripada produk haiwan. Oleh itu, diet berasaskan tumbuhan bukan sahaja lebih mesra alam, tetapi juga menawarkan manfaat kesihatan.
Walau bagaimanapun, menukar semua pengeluaran ternakan kepada tanaman sayuran bukanlah penyelesaian yang mudah. Pakar seperti Pablo Manzano, dari Pusat Perubahan Iklim Basque, menekankan bahawa ternakan yang luas, berdasarkan ragut, memainkan peranan positif dalam biodiversiti dan penggunaan wilayah yang mampan. Manakala ternakan industri mempunyai kesan negatif yang tinggi, penternakan ternakan yang meluas boleh menjadi sebahagian daripada penyelesaian bersepadu.
Penyelesaian dan cadangan untuk mengurangkan kesan
Walaupun peralihan ke arah sistem makanan yang lebih hijau adalah kompleks, terdapat beberapa inisiatif yang berusaha untuk mengurangkan kesan alam sekitar pengeluaran protein haiwan. Salah satunya ialah penambahbaikan dalam pengurusan sumber dalam ladang. Sebagai contoh, kemajuan telah dicapai dalam penukaran suapan, yang telah mencapai bahawa kurang makanan kini diperlukan untuk menghasilkan jumlah daging atau produk terbitan yang sama, seperti telur.
Selain itu, beberapa industri sedang memperkenalkan biofuel diperbuat daripada produk sampingan haiwan, yang menyumbang kepada mengurangkan pelepasan CO2 global yang dijana dalam loji pemprosesan. Sebaliknya, kitar semula sisa juga memainkan peranan asas, mengubah sisa organik menjadi biodiesel atau baja.
Di samping itu, alternatif sedang dibangunkan yang boleh mengubah permainan, seperti daging kultur dan penapaian ketepatan. Kemajuan teknologi ini boleh menawarkan protein dengan profil pemakanan yang sama seperti protein haiwan, tetapi dengan kesan alam sekitar yang lebih rendah.
Apabila populasi dunia terus bertambah, isu kesan alam sekitar protein haiwan menjadi lebih mendesak. Adalah penting untuk mencari keseimbangan antara memenuhi permintaan makanan dan melindungi sumber semula jadi planet ini. Mengurangkan penggunaan daging di negara yang tinggi dan menggalakkan pengeluaran ternakan yang mampan adalah langkah asas ke arah penyelesaian.